O stanie przedcukrzycowym mówimy wtedy, gdy organizm zaczyna gorzej radzić sobie z przemianą węglowodanów. Jest to pierwszy sygnał, który informuję nas o tym, że jeżeli nic nie zmienimy, zachorujemy na cukrzycę.
Jak objawia się stan przedcukrzycowy?
Na początku możemy zaobserwować delikatne zaburzenia gospodarki węglowodanowej. Następnie poziom glukozy we krwi podwyższa się, zazwyczaj rano lub wyłącznie po posiłku. Nasz organizm stopniowo traci równowagę, na wynikach badań cukier znajduję się w okolicach górnej granicy normy lub lekko nawet ją przekracza. Stałe podwyższenie cukru we krwi jest szkodliwe dla naszych naczyń krwionośnych i nerwów.
Wcześniej wykryty stan przedcukrzycowy, może nas uchronić przed zachorowaniem na cukrzycę typu 2. Na dobrą sprawę wszystko zależy od nas i naszego podejścia do sprawy. Stale podniesiony poziom glukozy we krwi, powstał w wyniku zaburzeń przemiany materii, sam z siebie nie wróci do normy. Dlatego tak ważne jest nasze działanie.
Przeczytaj też: http://hugus.pl/leczenie-prochnicy-i-wypelniania-ubytkow-u-dzieci/
Stan przedcukrzycowy jest możliwy do stwierdzenia przez lekarza na podstawie:
- badania poziomu glukozy na czczo ( wyniki wynoszący 100-125 mg);
- doustnego testu obciążenia glukozą (2 godziny po spożyciu glukozy, wynik wynosi 140-199 mg).
Plan leczenia
Na początku powinniśmy zmienić swoją dietę i zredukować nadmiar masy ciała, jeżeli występuje. Dieta powinna zbilansowana, bogata niezbędne w witaminy i minerały. Proporcje pomiędzy węglowodanami, białkiem i tłuszczami powinny być zachowane.
W prawidłowej diecie węglowodany powinny pokrywać 50-60 % dziennego zapotrzebowania energetycznego, tłuszcze 20-30 %, a białko – 15-20 %.
Kolejną ważną rzeczą jest odpowiednia ilość aktywności fizycznej. W końcu ruch to zdrowie. Gdy jesteśmy aktywni, łatwiej jest nam utrzymać prawidłową wagę ciała. Najlepiej treningi wykonywać co najmniej trzy razy w tygodniu po 30-60 minut. Ćwiczenia należy zaczynać od łatwiejszych i kończyć wyciszającymi. Najlepszym wyborem dla osób ze stane przedcukrzycowym jest fitness, aerobik, pływanie, szybki marsz i nordic walking. Podstawą jest regularność. Podczas wysiłku fizycznego nie można zapominać o nawodnieniu, najlepiej jest pić wodę niskozmineralizowaną.
Gdy dieta i ćwiczenia nie pomogą, należy wdrożyć leczenie farmakologiczne. Zazwyczaj stosuje się tabletki z metforminą. Należy jednak pamiętać, że leki zmniejszają ryzyko cukrzycy tylko o 30 %, reszta to dieta i ruch.
Źródło: https://www.olsh.pl/
