Padaczki są zaliczane do tych chorób, które poważnie utrudniają funkcjonowanie w społeczeństwie. Dawniej podchodzono do tej choroby z pewną rezerwą i dość długo wiedza na ten temat była raczej skromna. Liczne badania prowadzone nad samą padaczką, jak i napadami padaczkowymi sprawiły jednak, że poziom wiedzy na temat tej choroby znacznie się zwiększył i dziś jesteśmy w stanie nie tylko lepiej radzić sobie z tym problemem, ale również lepiej go zrozumieć.
Warto na początku zaznaczyć, że napad padaczkowy wcale nie musi oznaczać choroby. U wielu osób napady takie mogą mieć charakter pojedynczych incydentów, związanych np. z urazem czaszki. Nie brak zatem przypadków, w których napad padaczkowy wystąpił tylko raz i już nigdy się nie powtórzył. Niestety u wielu osób napady padaczkowe są problemem dość częstym i pojawiają się w najmniej oczekiwanych momentach.
Epilepsja popularnie zwana padaczką jako choroba występuje dość często, zaś jej przyczyny są różnorodne. W niektórych przypadkach przyczyną padaczki są urazy doznane jeszcze w życiu płodowym. U niektórych pacjentów cierpiących na padaczkę choroba ta pojawiła się w efekcie takich chorób, jak zapalenie mózgu, urazów czaszki lub poważnych zatruć, wskutek których doszło do uszkodzenia tkanki mózgowej. Jak podkreślają specjaliści, należy oddzielić napady padaczkowe od samej padaczki, której najbardziej charakterystyczną cechą są często występujące, powtarzające się napady padaczkowe.
Same napady padaczkowe mogą przybierać różną postać. Z jakimi rodzajami napadów można spotkać się najczęściej?
Duże napady padaczkowe zazwyczaj poprzedza tzw. aura. Aura ta to nic innego, jak pojawiające się doznania trwające dość krótko – od kilku do kilkunastu sekund. Aura taka może polegać na pojawianiu się błysków przed oczami lub na dzwonieniu w uszach. Niektóre osoby cierpiąca na padaczkę tuz przed napadem odczuwają przykre zapachy, a jeszcze inni odczuwają nagłe drgania niektórych mięśni. Gdy mija aura, chory nagle traci przytomność, upada, zaś drgawki powodują wyprężenie się ciała i mogą prowadzić do zatrzymania oddechu. Pod koniec napadu chory zapada w stan zbliżony do snu, dla którego charakterystyczne są zaburzenia orientacji oraz uczucie lęku.
Często występującym rodzajem napadów padaczkowych są małe napady, polegające na krótkiej utracie świadomości. Napady takie sprawiają, że osoba cierpiąca na padaczkę staje się „psychicznie nieobecna”, co trwa zazwyczaj zaledwie przez chwilę. Chory może nagle przerwać wykonywanie swej czynności lub umilknąć, po czym znów wraca do rozmowy lub wykonywania swych zadań. Taki napad trwa zazwyczaj bardzo krótko, zaś osoby chore często nawet nie zdają sobie sprawy z tego, co się z nimi działo w tym czasie.
Znane są również przypadki napadów rzekomych, które zazwyczaj pojawiają się u osób mających problemy z nerwicą histeryczną. W takim przypadku brak aury, zaś w czasie napadu osoba dotknięta tym problemem może zachowywać kontrolę nad swym zachowaniem.
