Problem niepłodności może w równym stopniu dotyczyć kobiety, jak i mężczyzny. Kiedy u potencjalnego ojca w teście HBA wykryty zostanie niski odsetek plemników ruchliwych łączących się z kwasem hialuronowym, wówczas zalecone może być przez lekarza z kliniki niepłodności przeprowadzenie procedury in vitro metodą PISCI. Na czym ona polega?
Czym jest PISCI?
Metoda PISCI to metoda łączenia komórki jajowej i plemnika podczas zapłodnienia pozaustrojowego in vitro. Metoda ta polega na tym, że plemniki pobrane do zabiegu in vitro są poddawane selekcji na podstawie kryteriów morfologicznych oraz pozytywnej reakcji wiązania plemnika z hialuronianem. Substancja ta odgrywa bardzo ważną rolę w procesie zapłodnienia – naturalnego i pozaustrojowego, bowiem otacza ona oocyt i znajduje się w macierzy międzykomórkowej wzgórka jajonośnego komórki jajowej. Na główce każdego plemnika zbudowanego prawidłowo i dojrzałego znajdują się receptory, których zadaniem jest rozpoznanie i połączenie z hialuronianem. W ten sposób dochodzi do zapłodnienia.
Jeśli w warunkach laboratoryjnych wyselekcjonowane plemniki ze spermy przyszłego ojca wiążą się z hialuronianem, to oznacza, że wybrany plemnik jest w pełni funkcjonalny, dojrzały pod względem biologicznym i gotowy do zapłodnienia komórki jajowej. Zostanie zatem wybrany do użycia przy zapłodnieniu in vitro. Dzięki temu istnieje szansa na otrzymanie prawidłowo rozwiniętego zarodka, który zostanie przetransferowany do macicy kobiety.
Kiedy przeprowadzane jest in vitro metodą PISCI?
Najczęściej do zapłodnienia in vitro metodą PISCI są kierowani pacjenci powyżej 38. roku życia oraz ci, u których test HBA i SCD dał nieprawidłowy wynik. To szansa na posiadanie własnego potomstwa przez pacjentów, u których diagnozuje się teratozoospermię, która polega na występowaniu w nasieniu niskiej liczby plemników o prawidłowej budowie. Można ją zdiagnozować, jeśli w spermie jest od 2 do 4 proc. plemników o prawidłowej budowie morfologicznej (według WHO).
PISCI może być stosowane u pacjentów z obniżoną ruchliwością plemników, czyli tzw. asthenozoospermią, jak i przy powtarzających się niepowodzeniach w procedurze in vitro, spowodowanych niskim odsetkiem rozwijających się zarodków, brakiem implantacji i niską jakością zarodków, w wyniku czego dochodzi do nawracających poronień.
